Greek to English Other Journalism

Στην ουσία η προσέγγισή μου στην θεωρία που αποκαλώ ως θεωρία της μεταμόρφωσης είναι η προσέγγιση εκείνη που εξετάζει εις βάθος τις τακτικές συγκλίσεων και διαφοροποιήσεων του τηλεοπτικού προγραμματισμού και τις δομές του scheduling πέρα της απλουστευμένης και ήδη πολυσυζητημένης content diversity η οποία επικεντρώνεται πρωτίστως μόνο πάνω στην μελέτη των genres που απαρτίζουν το πρόγραμμα. Θεωρώ ότι η μελέτη της τηλεοπτικής πολυμέρειας η οποία επικεντρώνεται μόνο πάνω στην κατάταξη των τύπων προγράμματος, δηλαδή στα genres, δεν βοηθά ουσιαστικά στην πλήρη αποσαφήνιση του βαθμού και της έντασης της πολυμέρειας του περιεχομένου. Γι’ αυτό τον λόγω άλλωστε χρησιμοποίησα μέσα στην έρευνά μου την έννοια της context diversity - έννοια η οποία συγκεκριμενοποιεί την προσέγγισή μου για την μεταμόρφωση του περιεχομένου - ακριβώς για να επισημάνω την ειδοποιό διαφορά της όλης προσέγγισης μου τόσο σε θεωρητικό όσο και σε μεθοδολογικό επίπεδο. Το έναυσμα για την ανάπτυξη αυτής της προσέγγισης δόθηκε εξ’ αρχής από τις μελέτες μου περί ομοιογένειας του περιεχομένου της ελληνικής τηλεόρασης όπως αυτές παρουσιάστηκαν στο πέμπτο κεφάλαιο. Μέσα από τις μελέτες αυτές διέβλεψα έντονα την ανάγκη για μια παιρετέρω ανάλυση του τηλεοπτικού προγράμματος και ευρύτερα του περιεχομένου η οποία να διαβλέπει το περιεχόμενο πέρα από τα ομοιογενή του χαρακτηριστικά ως προς τα genres του προγράμματος. Δηλαδή, μια ανάλυση που θα μου επέτρεπε – με την επιλογή εκείνων των variables – να προσεγγίσω το περιεχόμενο κατά την διάρκεια της διαφοροποίησής του και να ασχοληθώ με τις τακτικές εκείνες οι οποίες «σπάζουν» την ομοιογένεια και προσφέρουν στον τηλεθεατή ένα ανταγωνιστικό περιεχόμενο και τηλεοπτικό προϊόν. Από αυτή την διαδικασία πηγάζει και η έννοια της context diversity που χρησιμοποιώ στην έρευνά μου για να υποδείξω την ειδοποιό διαφορά από την content diversity. Όπως έχω ήδη επισημάνει, η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο εξής σημείο: Η context diversity εκτιμά και εξετάζει το scheduling εκεί ακριβώς που σταματά η ομοιογένειά του. Πρόκειται δηλαδή για μια προέκταση της μελέτης του περιεχομένου πέραν των μεθοδολογικών στεγανών που εστιάζονται πάνω στην κατηγοριοποίηση ανά genre και γενικότερα στην κλασική τυπολογία του προγράμματος που εξετάζει τύπους εκπομπών, δηλαδή με αυτό που ασχολείται η content diversity. Η context diversity είναι η προσέγγιση εκείνη η οποία εξετάζει την πολυμέρεια των τακτικών διαφοροποίησης του περιεχομένου, διαφοροποίηση η οποία πηγάζει μέσα από την ίδια την ομοιογένεια, δηλαδή μέσα από την ανάγκη το πρόγραμμα να διαφοροποιηθεί, να καταστεί ανταγωνιστικό και να καταναλωθεί έτσι επιτυχώς (η επιτυχία ερμηνεύεται σε ποσοστά τηλεθέασης) από τους εν δυνάμει ή υποψήφιους τηλεθεατές.