This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Συνδρομές
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Υπηρεσίες
Translation, Editing/proofreading, Subtitling
Ειδικότητα
Ειδικεύεται σε:
Επιχειρήσεις/Εμπόριο (γενικά)
Μάρκετινγκ / Έρευνα αγοράς
Τουρισμός & Ταξίδια
Ποίηση & Λογοτεχνία
Γενικά / Συζητήσεις / Χαιρετισμοί / Επιστολές
Διαφήμιση / Δημόσιες σχέσεις
Κινηματογράφος, Φιλμ, Τηλεόραση, Θέατρο
Μουσική
Επίσης εργάζεται σε:
Ψυχολογία
Κοινωνικές επιστήμες, Κοινωνιολογία, Ηθική κτλ
Ιατρική (Γενικά)
Καλλυντικά, Ομορφιά
More
Less
Τιμές
Αγγλικά σε Ελληνικά - Τιμές: 0.05 - 0.09 EUR ανά λέξη / 15 - 30 EUR ανά ώρα Ελληνικά σε Αγγλικά - Τιμές: 0.05 - 0.09 EUR ανά λέξη / 15 - 30 EUR ανά ώρα
βαθμοί επιπέδου PRO: 27, Ερωτήσεις που απάντησε: 28, Ερωτήσεις που έθεσε: 7
Payment methods accepted
Κάρτα Visa, PayPal
Δείγματα
Δείγματα μετάφρασης που έχουν υποβληθεί: 4
Αγγλικά σε Ελληνικά: Teen mothers-Parenting style influences child development and social mobility General field: Κοινωνικές Επιστήμες Detailed field: Ψυχολογία
Κείμενο πηγής - Αγγλικά
Parenting style makes
a difference
In light of the strong association between parents’
household income and favourable parenting practices...
...parenting in early childhood contributes to the
intergenerational persistence in incomes found
in many studies
Results show that parenting makes an important
contribution to differences by income group. “As we know
that early cognitive development is strongly associated
with the child’s educational and economic achievements
as an adult, better parenting in early childhood, in terms
of educational activities and a more structured parenting
style, contributes to the child’s lifetime success,” Professor
Ermisch points out.
Home environment plays
a role in learning
The role of home learning, family routines and
psychosocial environmental factors are potentially
important in closing income gaps in early
child development
Among an array of other environmental factors, recent
studies have shown that parenting styles and activities
and the parent–child relationship influence early child
development.
Based on these indicators, findings show that the highest
income families are most likely to have favourable home
learning, family routines and psychosocial environments
compared with lower income families. Children in the
highest income group were less likely to have socio-
emotional difficulties compared with those in the lowest
income group at three and five years
and had higher mean scores at ages three and five on
‘school readiness’; and greater verbal, spatial and non-
verbal abilities. At ages three and five years, children from
the lowest income families were approximately seven
and eight times, respectively, more likely to have socio-
emotional difficulties compared with children from the
highest income families.
Children from poor households, the study shows, are less
likely to benefit from home learning activities like numbers/
counting, learning songs, poems and rhymes, drawing
and painting as well as being read to than their peers in
wealthier homes. In simple terms, this study suggests that
changes in parenting behaviours could help close the
inequality gap in terms of child development.
Working parents prove
ideal scenario
There is no evidence for a longer-term detrimental
influence on child behaviour of mothers working during
the child’s first year of life
The ideal scenario for children, both boys and
girls, was shown to be where both parents lived in the
home and both were in paid employment.
Poverty and parenting
both matter
Despite the best efforts of parents, children living in
poverty and relatively disadvantaged circumstances
still remain behind their wealthier, well-parented peers
Crucially, researchers found some evidence that the effects
of poverty and parenting are independent. In other words,
children’s achievement can be adversely affected by poor
parenting. Achievement can also be adversely affected
by poverty. Directing efforts at only poverty or parenting,
to the exclusion of the other, is unlikely to close the
attainment gap.
Fathers’ involvement makes
a difference
Good father-child relations are associated with an
absence of emotional and behavioural difficulties in
adolescence and greater academic motivation
An ‘involved’ father, as defined in their research, is a father
who reads to his child, takes outings with his child, is
interested in their education and takes a role equal to
the mother in managing his child. He may or may not live
with the child’s mother, and may or may not be the child’s
biological father.
Findings show that, generally, the higher the level of a
father’s education, the greater is the likelihood of his being
involved with his children. Good father-child relations are
associated with an absence of emotional and behavioural
difficulties in adolescence and greater academic motivation.
When children grow up those who have felt close to their
fathers in adolescence are more likely to have satisfactory
adult marital relationships.
Good quality relationships
important to child development
Parents’ relationships between each other and with
their children are important for children’s cognitive and
emotional development and the stability of families
Good quality relationships between parents and between
parents and their children can make a significant difference
to young people’s satisfaction with their family situation.
Disadvantage not age is the
problem for teenage mothers
Policies that successfully discourage early motherhood
would have some, probably modest, further benefit for
the development of the next generation
Early motherhood, particularly teen motherhood, is
increasingly associated with poorer child outcomes and
greater risk of family poverty.
Early mothers typically come from disadvantaged
backgrounds. Women who have had more favoured origins
and have taken up educational and career opportunities
tend to delay having children (if they have children at
all). Therefore, a child born to a mother who was young
when she first became a parent has already inherited a
disadvantaged start in life.
Researchers from the Centre for Longitudinal Studies
examined children’s development, in terms of cognition
and behaviour at age five. Much of the difference between
the children of young and older mothers was found to
be attributable either to their mothers’ social origins or
inequalities (in for example, education) that had earlier
origins. The developmental penalty left to be attributed to
the mother’s age per se is, at most, modest. These findings
are consistent with, though not proof of, the hypothesis
that early motherhood compounds disadvantage in one
generation into the next – to a modest rather than a
major extent.
Μετάφραση - Ελληνικά
Parenting style influences child development and social mobility
Το στυλ της ανατροφής επηρεάζει την ανάπτυξη του παιδιού και την κοινωνική κινητικότητα
Το στυλ της Ανατροφής κάνει τη διαφορά
Στο φως της ισχυρής συσχέτισης μεταξύ του γονικού σπιτικού εισοδήματος και των ευνοϊκών πρακτικών στην ανατροφή των παιδιών ...... η ανατροφή των παιδιών στην πρώιμη παιδική ηλικία συμβάλλει στην διαγενεακή επιμονή των εισοδημάτων που βρέθηκαν σε πολλές μελέτες.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ανατροφή των παιδιών κάνει μια σημαντική συνεισφορά στις διαφορές ανά εισοδηματική ομάδα. ‘Όπως ξέρουμε ότι η πρώιμη γνωστική ανάπτυξη είναι ισχυρά συνδεδεμένη με τα παιδικά μορφωτικά και οικονομικά επιτεύγματα ως ενήλικος, η καλύτερη ανατροφή στην πρώιμη παιδική ηλικία, όσον αφορά τις μορφωτικές δραστηριότητες και ένα πιο δομημένο στυλ ανατροφής, συνεισφέρουν στην επιτυχία του παιδιού’, σημειώνει ο καθηγητής Έρμις.
Το Σπιτικό περιβάλλον παίζει ρόλο στη μάθηση
Ο ρόλος της σπιτικής μάθησης, οι οικογενειακές ρουτίνες και οι ψυχο-κοινωνικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι σημαντικοί στο κλείσιμο εισοδηματικών χασμάτων στη πρώιμη παιδική ανάπτυξη
Ανάμεσα σε μια σειρά άλλων περιβαλλοντικών παραγόντων, πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι τα στυλ ανατροφής και δραστηριότητες, αλλά και η σχέση γονιού-παιδιού επηρεάζουν την πρώιμη παιδική ανάπτυξη.
Με βάση αυτούς τους δείκτες, τα ευρήματα δείχνουν ότι οι υψηλού εισοδήματος οικογένειες έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν θετική σπιτική μάθηση, οικογενειακές ρουτίνες και ψυχο-κοινωνικά περιβάλλοντα σε σύγκριση με τις χαμηλότερου εισοδήματος οικογένειες. Τα παιδιά της υψηλότερης εισοδηματικής ομάδας έχουν λιγότερες κοινωνικο-συναισθηματικές δυσκολίες σε σύγκριση με τα παιδιά των χαμηλότερων εισοδηματικών ομάδων στην ηλικία των 3 και 5 ετών, και είχαν ψηλότερους μέσους όρους στις ηλικίες των 3 και 5 ετών στη ‘σχολική ετοιμότητα’. Ακόμη είχαν καλύτερες λεκτικές και μη-λεκτικές ικανότητες. Στην ηλικία των 3 και 5 ετών, τα παιδιά των χαμηλότερων εισοδηματικών ομάδων, είχαν επτά με οκτώ φορές, αντίστοιχα, περισσότερες πιθανότητες να έχουν κοινωνικο-συναισθηματικές δυσκολίες σε σύγκριση με τα παιδιά των οικογενειών με υψηλότερα εισοδήματα.
Τα παιδιά φτωχών νοικοκυριών, δείχνει η μελέτη, θα ωφεληθούν λιγότερο από σπιτικές δραστηριότητες μάθησης, όπως νούμερα/υπολογισμοί, εκμάθηση τραγουδιών, ποιημάτων, σχεδίου και ζωγραφικής, όπως και διάβασμα σε αυτά, από ότι οι συνομήλικοι τους σε πιο εύπορα σπίτια. Με λίγα λόγια, αυτή η έρευνα προτείνει ότι, αλλαγές στις ανατροφικές συμπεριφορές μπορεί να βοηθήσουν να κλείσει το χάσμα της ανισότητας όσον αφορά την παιδική ανάπτυξη.
Εργαζόμενοι γονείς, το ιδανικό σενάριο
Δεν υπάρχουν ενδείξεις για μακροχρόνια επιβαρυντική επιρροή στη παιδική συμπεριφορά από μητέρες που δουλεύουν στον πρώτο χρόνο ζωής του παιδιού τους.
Το ιδανικό σενάριο για παιδιά, αγόρια και κορίτσια, έδειξε να είναι εκεί όπου και οι δύο γονείς ζούν στο ίδιο σπίτι και δουλεύουν.
Φτώχεια και γονική ιδιότητα, και τα δύο έχουν σημασία
Παρά τις καλύτερες προσπάθειες των γονιών, τα παιδιά που ζούν στη φτώχεια και σε σχετικά μειονεκτικές καταστάσεις, συνεχίζουν να παραμένουν πίσω από τους εύπορους και καλοαναθρεμένους συνομηλίκους τους.
Οι ερευνητές βρήκαν κάποια στοιχεία ότι, οι επιδράσεις της φτώχειας και της ανατροφής των παιδιών είναι ανεξάρτητες. Με άλλα λόγια, τα επιτεύγματα του παιδιού μπορεί να επηρεάζονται δυσμενώς από τη φτωχή ανατροφή. Τα επιτεύγματα μπορεί να επηρεαστούν δυσμενώς από τη φτώχεια. Η στροφή των προσπαθειών μόνο στη φτώχεια ή στην ανατροφή, εξαιρώντας τα άλλα, είναι σχεδόν απίθανο να κλείσει το χάσμα των επιτεύξεων.
Η εμπλοκή του πατέρα κάνει τη διαφορά
Καλές σχέσεις πατέρα-παιδιού σχετίζονται με την απουσία των συναισθηματικών ή συμπεριφορικών δυσκολιών στην εφηβεία και με μεγαλύτερα ακαδημαϊκά κίνητρα.
Ένας ‘εμπλεκόμενος’ πατέρας, είναι ο πατέρας που διαβάζει στο παιδί του, βγαίνει με το παιδί του, ενδιαφέρεται για τη μόρφωση του και παίρνει ισότιμο ρόλο με τη μητέρα στη διαχείριση του παιδιού. Μπορεί να μένει ή να μη μένει με τη μητέρα του παιδιού, και μπορεί να είναι ή να μην είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι, γενικά, όσο υψηλότερο είναι το μορφωτικό επίπεδο του πατέρα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να ασχοληθεί με τα παιδιά του. Καλές σχέσεις πατέρα-παιδιού σχετίζονται με την απουσία συναισθηματικών και συμπεριφορικών δυσκολιών στην εφηβεία και μεγαλύτερα ακαδημαϊκά κίνητρα. Όταν μεγαλώσουν τα παιδιά, αυτά που είχαν καλές σχέσεις και ήταν κοντά με τον πατέρα τους στην εφηβεία, είναι πιθανότερο να έχουν ικανοποιητικές ενήλικες έγγαμες σχέσεις.
Καλής ποιότητας σχέσεις είναι σημαντικές στην ανάπτυξη του παιδιού.
Οι σχέσεις των γονιών μεταξύ τους και με τα παιδιά τους είναι σημαντικές για την γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών και τη σταθερότητα των οικογενειών.
Οι καλής ποιότητας σχέσεις μεταξύ των γονιών και μεταξύ των γονιών και των παιδιών τους μπορούν να κάνουν σημαντική διαφορά στην ικανοποίηση των νεαρών ανθρώπων όσον αφορά την οικογενειακή τους κατάσταση.
Η μειονεξία και όχι η ηλικία είναι το πρόβλημα των έφηβων μητέρων
Πολιτικές που αποθαρρύνουν με επιτυχία την νεανική μητρότητα θα έχουν κάποια, μάλλον μέτρια, επιπλέον ωφέλεια για την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς
Η πρώιμη μητρότητα, και ειδικά η εφηβική μητρότητα, αυξανόμενα συσχετίζεται με φτωχότερα παιδικά αποτελέσματα και μεγαλύτερο κίνδυνο οικογενειακής φτώχιας.
Οι πρώιμες μητέρες προέρχονται τυπικά από μειονεκτικά υπόβαθρα. Γυναίκες που είχαν περισσότερο ευνοημένες καταβολές και ασχολήθηκαν με τις μορφωτικές και εργασιακές ευκαιρίες τείνουν να καθυστερούν την απόκτηση παιδιών (αν αποκτήσουν παιδιά τελικά). Οπότε, ένα παιδί που γεννήθηκε από μητέρα που ήταν νεαρή όταν πρωτο-έγινε γονιός, έχει ήδη κληρονομήσει ένα μειονεκτικό ξεκίνημα στη ζωή.
Ερευνητές από το Κέντρο για Μακροχρόνιες Έρευνες διερεύνησαν την ανάπτυξη των παιδιών, όσον αφορά την γνώση και τη συμπεριφορά στην ηλικία των 5 ετών. Οι μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των παιδιών νεαρών και πιο μεγάλων μητέρων βρέθηκε να αποδίδεται είτε στις κοινωνικές καταβολές των μητέρων τους είτε στις ανισότητες (στην εκπαίδευση, για παράδειγμα) που είχαν πρότερες καταβολές. Η αναπτυξιακή κύρωση, που είναι αποδοτέα στην ηλικία της μητέρας per se, στη καλύτερη περίπτωση, είναι μέτρια. Αυτά τα ευρήματα είναι συνεπή με, αλλά όχι απόδειξη, την υπόθεση ότι η πρώιμη μητρότητα συνθέτει μειονεκτήματα από τη μία γενιά στην άλλη – σε μέτριο παρά μεγάλο βαθμό.
Αγγλικά σε Ελληνικά: From Various Articles General field: Άλλο Detailed field: Άλλο
Κείμενο πηγής - Αγγλικά Successful Parenting: What to Focus on? Most people are not aware of the simplest rule about successful parenting. They simply fail to understand that the art of parenting needs some efforts on the part of the parent. If you are a parent and fail to include creativity and compromise in to parenting skills then you may fail to be a good and successful parent. It is imperative for every parent to make efforts towards knowing their children and what needs to be done in order to match up with the child’s personality. The concept may sound to be a bit confusing but it is simple if you want to make a successful parent out of yourself. Here are ten things to focus on in order to ensure successful parenting:
Just a Friend: Friendships and Gender Barrier Friendship can be referred to as the core of humanity. This relationship does not believe in a barrier of caste, creed, religion, genetic relation or gender. Generation gap is also not a barrier when it comes to choosing a friend. Without friends we are lonely. We will not be left with anyone to share our feelings, emotions, joys and sorrows with. Friendship helps civilization to develop and function appropriately.
Weight training: Do it right. You must have heard a lot about weight training and its benefits on health. Once you have started weight training, you have already made commitment towards improving your body. However, you can enjoy the benefits only of you focus on doing it the right way. If you are a beginner, weight training can be quite confusing for you. This can lead to more confusion if you are training at home. This article wild provide you with some excellent tips for weight training if you are a beginner.
Μετάφραση - Ελληνικά Επιτυχής ανατροφή των παιδιών : σε τι θα πρέπει να εστιάσουμε; Ο περισσότερος κόσμος δεν αντιλαμβάνεται τον πιο απλό κανόνα σχετικά με την επιτυχή ανατροφή των παιδιών. Απλά αποτυγχάνουν να καταλάβουν ότι η τέχνη της ανατροφής των παιδιών χρειάζεται κάποια προσπάθεια από μέρους του γονιού. Αν είστε γονιός και έχετε αποτύχει να συμπεριλάβετε τη δημιουργικότητα και το συμβιβασμό στις γονεϊκές ικανότητες, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να αποτύχετε να είστε ένας καλός και επιτυχημένος γονιός. Είναι επιτακτική ανάγκη για κάθε γονιό να κάνει προσπάθειες για να μάθει τα παιδιά του και τι χρειάζεται να γίνει ούτως ώστε να ταιριάξει με την προσωπικότητα του παιδιού. Η όλη ιδέα μπορεί να ακούγεται κάπως μπερδεμένη αλλά είναι και απλή αν θέλετε να είστε ένας επιτυχημένος γονιός. Παρακάτω θα δείτε δέκα πράγματα στα οποία μπορείτε να εστιάσεται, ούτως ώστε να σιγουρευτείτε για επιτυχημένη ανατροφή των παιδιών :
Απλώς ένας φίλος : Οι φιλίες και οι φιλίες με φραγμό γένους μπορούν να αναφερθούν ως η ουσία της ανθρωπότητας. Αυτή η σχέση δεν πιστεύει σε φραγμούς ή εμπόδια κατοικίας, πίστης, θρησκείας, γενετικών σχέσεων ή γένους. Το χάσμα των γενεών δεν είναι ούτε αυτό ένα εμπόδιο όταν διαλέγετε ένα φίλο. Χωρίς φίλους είμαστε μοναχικοί. Δεν θα μείνουμε μόνοι μας, χωρίς κανέναν για να μοιραστούμε τα συναισθήματα μας, τα αισθήματα μας, τις χαρές και τις λύπες μας. Η φιλία βοηθάει τον πολιτισμό να αναπτύσσεται και να λειτουργεί σωστά.
Εκγύμναση με βάρη : Να την κάνετε σωστά. Σίγουρα έχετε ακούσει πολλά σχετικά με τη γυμναστική με βάρη και τα οφέλη της για την υγεία σας. Από τη στιγμή που έχετε ξεκινήσει γυμναστική με βάρη, έχετε ήδη δεσμευτεί για την βελτίωση του σώματος σας. Ωστόσο, μπορείτε να χαρείτε αυτά τα οφέλη, μόνο αν εστιάσετε πως θα την κάνετε όσο το δυνατόν πιο σωστά. Αν είστε αρχάριος, η γυμναστική με βάρη μπορεί να σας φαίνεται μπερδεμένη. Και αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη σύγχυση αν εξασκείστε στο σπίτι. Αυτό το άρθρο θα σας δώσει κάποιες πολύ καλές συμβουλές για γυμναστική με βάρη, αν είστε αρχάριος.
Αγγλικά σε Ελληνικά: outliers (book of Malcolm Gladwell) General field: Κοινωνικές Επιστήμες Detailed field: Κοινωνικές επιστήμες, Κοινωνιολογία, Ηθική κτλ
Κείμενο πηγής - Αγγλικά OUTLIERS – A JAMAICAN STORY
“IF A PROGENY OF YOUNG COLORED CHLDREN IS BROUGHT FORTH,
THESE ARE EMANCIPATED”
1.
On September 9,1931, a young woman named Daisy Nation gave birth to twin girls. She and her husband, Donald, were schoolteachers in a tiny village called Harewood, in the central Jamaican parish of Saint Catherine’s. They named their daughters Faith and Joyce. When Donald was told that he had fathered twins, he sank down on his knees and surrendered responsibility for their lives over to God.
The Nations lived in a small cottage on the grounds of Harewood’s Anglican church. The schoolhouse was next door, a long, single-room barn of a building raised on conrete stilts. On some days, there might be as many as three hundred children in the room, and on others, less than tow dozen. The children would read out loud or recite their times tables. Writing was done on slates. Whenever possible, the classes would move outside, under the mango trees. If the children were out of control, Donald Nation would walk from one end of the room to the other, waving a trap from left to right as the children scrambled back to their places.
He was an imposing man, quiet and dignified, and a great lover of books. In his small library were works of poetry and philosophy and novels by such writers as Sommerset Maughmam. Every day he would read the newspaper closely, following the course of the events around the word. In the evening, his best friend, Archdeacon Hay, the Anglican pastor who lived on the other side of the hill, would come over and sit on Donald’s veranda, and together they would expound on the problems of Jamaica. Donald’s wife, Daisy, was from the parish of Saint Elizabeth. Her maiden name was Ford, and her father had owned a small grocery store. She was one of three sisters, and she was renowned for her beauty.
At the age of eleven, the twins won scholarships to a boarding school called Saint Hilda’s near the north coast. It was an old Anglican private school, established for the daughters of English clergy, property owners, and overseers. From Saint Hilda’s they applied and were accepted to University College, in London. Not long afterward, Joyce went to a twenty-first-birthday party for a young English mathematician named Graham. He stood up to recite a poem and forgot his lines, and Joyce became embarrassed for him - even though it made no sense for her to feel embarrassed, beause she did not know him at all. Joyce and Graham fell in love and got married. They moved to Canada. Graham was a math professor. Joyce became a successful writer and a family therapist. They had three sons and built a beautiful house on a hill, off in the countryside. Graham’s last name is Gladwell. He is my father, and Joyce Gladwell is my mother.
2.
That is the story of my mother’s path to success- and it isn’t true. It’s not a lie in the sense that the facts were made up. But it is false in the way that telling the story of Bill Gates without mentioning the computer at Lakeside is false, or accouting for Asian math prowess without going back to the rice paddies is false. It leaves out my mother’s many opportunities and the importance of her cultural legacy.
In 1931, for example, when my mother and her sister were four, a historian named William M.Mac Millan visited Jamaica. He was a professor at the University of Witwatersrand in Johannesburg, South Africe. MacMillan was a man before his time: he was deeply concerned with the social problems of South Africa’s black population, and the came to the Caribbean to make the same argument he had made back home in South Africa.
Chief among MacMillan’s concerns was Jamaica’s educational system. Formal schooling- if you could call what happened in the wooden barn next door to my grandparents’house “formal schooling” – went only to fourteen years of age. Jamaica had no public high schools or universities. Those with academic inclinations took extra classes with the head teacher in their teenage years and with luck made it into teachers’college. Those with broader ambitions had to somehow find their way into a private school, and from ther to a university in the United States or England.
But scholarships were few and far between, and the cost of private schooling was prohibitive for all but a privileged few. The “bridge fro the primary schools” to high school, MacMillan later wrote, in a blistering critique of England’s treatment of its colonies entitled Warning from the West Indies, “is narrow and insecure.” The school system did nothing for the “humblest” classes. He went on : “If anything these schools are a factor deepening and sharpening social distinctions.” If the government did not give its people opportunities, he warned, there would be trouble.
A year after MacMillan published his book, a wave of riots and unrest swept the Caribbean. Fourteen were killed and fifty-nine injured in Trinidad. Fourteen were killed and forty-seven injured in Barbados. In Jamaica, a series of violent strikes shut down the country, and a state of emergency was declared. Panicked, the British government took MacMillan’s prescriptions to heart and, among other reforms, proposed a series of “ all-island” scholarships for academically minded students to go to private high schools. The scholarships began in 1941.My mother and her twin sister sat for the exam the following year, That is how they got a high school education: had they been born two or three or four years earlier, they might never have gotten a full education. My mother owes the course her life took to the timing of her birth, to the rioters of 1937, and to W.M.MacMillan.
I described Daisy Nation, my grandmother, as “renowned for her beauty.” But the truth is that was a careless and condescending way to describe her. She was a force. The fact that my mother and her sister left Harewood for Saint Hilda’s was my grandmother’s doing. My grandfather may have been an imposing and learned man, but he was an idealist and a dreamer. He buried himself in his books. If he had ambitions for his daughters, he did not have the foresight and energy to make them real. My grand mother did. Saint Hilda’s was her idea: some of the wealthier families in the area sent their daughters there, and she saw what a good school meant. Her daughters did not play with the other children of the village. They read. Latin and algebra were necessary for high school. So she had her daughters tutored by Archdeacon Hay.
“If you’d asked her about her goals for her children she would have said she wanted us out of there,” my mother recalls. “She didn’t feel that the Jamaican context offered enough. And if the opportunity was there to go on, and you were able to take it, then to her the sky was the limit.”
When the results came back from the scholarship exam, only my aunt was awarded a scholarship. My mother was not. That’s another fact that my first history was careless about. My mother remembers her parents standing in the doorway, talking to each other. “We have no more money.” They had paid the tuition for the first term and bought the uniforms and had exhausted their savings. What would they do when the second term fees for my mother came due? But then again, they couldn’t send one doughter and not the other. My grandmother was steadfast. She sent both – and prayed – and at the end of the first term, it turned out that one of other girls at the school had won two scholarships, so the second was given to my mother.
When it came time to go to university, my aunt, the academic twin, won what was called a Centenary Scholarship. The “Centenary” was a reference to the fact that the scholarship was established one hundred years after the abolition of slavery in Jamaica. It was reserved for the graduates of public elementary schools, and, in a measure of how deeply the British felt about honoring the memory of abolition, there was a total of one Centenary scholarship awarded every year for the whole island, with the prize going to the top girl and the top boy in alternating years. The year my aunt applied was one of the “girl” years. She was lucky. My mother was not. My mother was faced with the cost of passage to England, room and board and living expenses, and tuition at the University of London. To get a sense of how daunting that figure was, the value of the Centenary scholarship my aunt won was probably as much as the sum of my grandparents’ annual salaries. There were no student loan programs, no banks with lines of credit for school teachers out in the country-side. “If I’d asked my father, “my mother says, “he would have replied, We have no money.”
What did Daisy do? She went to the Chinese shopkeeper in a neighboring town. Jamaica has a very large Chinese population that since the nineteenth centry has dominated the commercial life of the island. In Jamaican parlance, a store is not a store, it is a “Chinee-shop”. Daisy went to the “Chinee-shop”, to Mr Chance, and borrowed the money. No one knows how much she borrowed, although it must have been an enormous sum. And no one knows why Mr. Chance lent it to Daisy, except of course that she was Daisy Nation, and she paid her bills promptly and had taught the Chance children at Harewood School. It was not always easy to be a Chinese child in a Jamaican schoolyard, The Jamaican children would taunt the Chinese children. “Chinee nyan(eat) dog”. Daisy was a kindly and beloved figure, an oasis amid that hostility. Mr. Chance may have felt in her debt.
“Did she tell me what she was doing? I did’t even aske her, “ my mother remembers. “It just occurred. I just applied to university and got in. I acted completely on faith that I could rely on my mother, without even realizing that I was relying on my mother”.
Joyce Gladwell owes her college education first to W.M.MacMillan, and then to the student at Saint Hilda’s who gave up her scholarship, and then to Mr. Chance, and the most of all, to Daisy Nation.
Μετάφραση - Ελληνικά OUTLIERS – ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΤΖΑΜΑΙΚΑ
OUTLIER (noun) 1. something that is situated away from or classed differently from a main or related body. 2.a statistical observation that is markedly different in value from the others of the sample. (dictionary definition, used in the book also)
They are the ones that stand outside and usually above the others (the ones that lie so far outside the ordinary), the ones that deviate from the mean. Are they geniuses or not? Είναι αυτοί που ξεχωρίζουν, από όλες τις απόψεις, που έχουν κάτι διαφορετικό, που δεν συμβαδίζουν με την πλειονότητα, με τον μέσο όρο. Βασικά το βιβλίο μιλάει για αυτούς που ο κοινός άνθρωπος θα ονόμαζε ιδιοφυίες, εξαιρετικούς παίκτες, εξαιρετικούς επιχειρηματίες ή δικηγόρους. Για ξεχωριστούς ανθρώπους και πως τα κατάφεραν. Αν ήταν όντως ιδιοφυίες ή αν οι συγκυρίες τους βοήθησαν να γίνουν αυτό που έγιναν. Εμείς εδώ τους ονομάζουμε ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥΣ
«ΑΝ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΕΓΧΡΩΜΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ
ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ»
1.
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1931, μία νεαρή γυναίκα, η Νταίζη Νέισον, γέννησε δίδυμα κορίτσια. Αυτή και ο άντρας της, Ντόναλντ, ήταν δάσκαλοι σε ένα μικρό χωριό, το Χάργουντ, στην κεντρική τζαμαϊκανή ενορία της Αγίας Αικατερίνης. Ονόμασαν τις κόρες τους Φέιθ και Τζόυς. Όταν ο Ντόναλντ έμαθε ότι απέκτησε δίδυμα, έπεσε στα γόνατα και παρέδωσε την ευθύνη για τις ζωές τους στο Θεό.
Οι Νέισονς ζούσαν σε ένα μικρό σπίτι, δίπλα από την Αγγλικανική εκκλησία του Χάργουντ. Εκεί δίπλα βρίσκονταν και το σχολείο, ένας μακρύς αχυρώνας ενός οικήματος με τσιμεντένια θεμέλια και κολώνες. Υπήρχαν μέρες, που μέσα σε αυτό το δωμάτιο βρίσκονταν έως και τριακόσια παιδιά και άλλες μέρες που δεν ήταν ούτε δύο δωδεκάδες. Τα παιδιά διάβαζαν ή έλεγαν απέξω την αριθμητική τους. Το γράψιμο γινόταν στον πίνακα. Όταν ο καιρός το επέτρεπε, το μάθημα γινόταν έξω, κάτω από τα δέντρα με τα μάνγκο. Αν τα παιδιά ήταν εκτός ελέγχου, ο Ντόναλντ περνούσε από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη κραδαίνοντας ένα ζωνάρι, μέχρι να συμμαζευτούν ξανά τα παιδιά στις θέσεις τους.
Ηταν ένας επιβλητικός άνθρωπος, ήσυχος και αξιοπρεπής, και η μεγάλη του αγάπη ήταν τα βιβλία. Στη μικρή του βιβλιοθήκη υπήρχαν βιβλία ποίησης και φιλοσοφίας και νουβέλες γνωστών συγγραφέων, όπως του Σώμερσετ Μώμ. Καθημερινά θα διάβαζε την εφημερίδα του προσεκτικά, παρακολουθώντας τις εξελίξεις των γεγονότων στον κόσμο. Τα απογεύματα έρχονταν, ο καλός του φίλος, Αρτσντίκον Χέι, ο Αγγλικανός πάστορας που έμενε στην άλλη πλευρά του λόφου, και μαζί καθόταν στην βεράντα και συζητούσαν τα προβλήματα της Τζαμάικα. Η γυναίκα του Ντόναλντ, η Νταίζη, ήταν από την ενορία της Αγίας Ελισάβετ. Το πατρικό της όνομα ήταν Φόρντ και ο πατέρας της είχε ένα μικρό μπακάλικο. Είχε άλλες δύο αδελφές και ήταν γνωστή για την ομορφιά της.
Στην ηλικία των έντεκα, οι δίδυμες κέρδισαν υποτροφίες στο οικοτροφείο της Αγίας Χίλντας κοντά στη βόρεια ακτή του νησιού. Ήταν ένα παλιό Αγγλικανικό ιδιωτικό σχολείο, το οποίο δημιουργήθηκε για τις κόρες των Αγγλων κληρικών, τους γαιοκτήμονες, και τους ξένους. Από αυτό το σχολείο, έκαναν αιτήσεις και γίνονταν αποδεκτές στο University College του Λονδίνου. Όχι πολύ αργότερα, η Τζόυς παραβρέθηκε στο πάρτι γενεθλίων του Γκράχαμ, ενός νεαρού Εγγλέζου μαθηματικού για τα εικοστά πρώτα γενέθλια του. Ο Γκράχαμ σηκώθηκε να απαγγείλει ένα ποίημα και το ξέχασε, και η Τζόυς αισθάνθηκε άσχημα για αυτόν – αν και δεν θα έπρεπε γιατί δεν τον ήξερε καθόλου. Η Τζόυς και ο Γκράχαμ ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλο και τελικά παντρεύτηκαν. Μετακόμισαν στον Καναδά. Ο Γκράχαμ ήταν καθηγητής μαθηματικών. Η Τζόυς έγινε μία επιτυχημένη συγγραφέας και οικογενειακός θεραπευτής. Απέκτησαν τρία αγόρια και έχτισαν ένα όμορφο σπίτι στην εξοχή πάνω σε έναν λόφο. Το επίθετο του Γράχαμ είναι Γκλάντγουελ και είναι ο πατέρας μου και η Τζόυς, η μητέρα μου.
2.
Αυτή είναι η ιστορία της μητέρας μου, ο δρόμος της προς την επιτυχία, και δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι όμως και ψέμα, εννοώντας ότι τα γεγονότα είναι φτιαχτά. Αλλά είναι λάθος, όπως λάθος θα ήταν αν λέγαμε την ιστορία του Μπίλ Γκέιτς χωρίς να αναφερθούμε στην εποχή που ήταν στο Λέικσάιντ, τους υπολογιστές της εποχής και τη σχέση του σχολείου και του ίδιου, με τους υπολογιστές. Το ίδιο λάθος θα ήταν αν αναφερόμασταν στους λογιστές που προέρχονται από την Ασία χωρίς να εξηγήσουμε γιατί είναι καλύτεροι στα μαθηματικά και χωρίς να κάνουμε αναδρομή στους ορυζώνες και τον τρόπο καλλιέργειάς τους. Έτσι θα αφήναμε απέξω τις πολλές ευκαιρίες της μητέρας μου και την σημαντικότητα της πολιτιστικής της κληρονομιάς.
Για παράδειγμα, το 1935, όταν η μητέρα μου και η αδελφή της ήταν τεσσάρων, ο ιστορικός Γουίλιαμ ΜακΜίλλαν επισκέφθηκε την Τζαμάικα. Ήταν καθηγητής του Πανεπιστημίου Γουίτγουάτερσράντ στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής. Ο ΜακΜίλλαν ήταν άνθρωπος που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Ήταν βαθύτατα προβληματισμένος με τα κοινωνικά προβλήματα του μαύρου πληθυσμού της Ν.Αφρικής, και ήρθε στην Καραϊβική για να διατυπώσει τους προβληματισμούς και τις διαπιστώσεις που είχε κάνει ήδη στην Νότιο Αφρική.
Μία από τις πιο σημαντικές του ανησυχίες, ήταν το εκπαιδευτικό σύστημα της Τζαμάικα. Το επίσημο σχολείο (εκπαιδευτικό σύστημα) – αν μπορούσες να πείς επίσημο σχολείο αυτό που γινόταν στον ξύλινο αχυρώνα δίπλα από το σπίτι του παππού μου – έφτανε μέχρι τα δεκατέσσερα. Η Τζαμάικα δεν είχε δημόσια γυμνάσια ή πανεπιστήμια. Αυτοί που είχαν ακαδημαϊκή κλίση έπαιρναν παραπάνω μαθήματα με τον «ανώτερο δάσκαλο» στην εφηβεία τους και με λίγη τύχη έμπαιναν στο κολλέγιο του καθηγητή τους. Αυτοί που είχαν πιό ευρείες φιλοδοξίες έπρεπε με κάποιο τρόπο να βρούν το δρόμο τους για ιδιωτικά σχολεία, και απο εκεί για κάποιο πανεπιστήμιο της Αμερικής ή της Αγγλίας.
Οι υποτροφίες όπως ήταν λίγες, και το κόστος της ιδιωτικής εκπαίδευσης ήταν απαγορευτικό για τους περισσότερους, εκτός απο λίγους και εκλεκτούς. Σε μία μετέπειτα καυστική κριτική που έγραψε ο ΜακΜίλλαν, σχετικά με την αντιμετώπιση των αποικιών της απο την Αγγλία, με τίτλο «Προειδοποίηση απο τις Δυτικές Ινδίες», λέει ότι η ‘γέφυρα απο το δημοτικό σχολείο προς το γυμνάσιο, είναι στενή και ανασφαλής’. Το σχολικό σύστημα δεν έκανε τίποτα για τις ‘κατώτερες’ τάξεις. Και συνέχισε λέγοντας ‘άν όχι τίποτα άλλο, αυτά τα σχολεία ήταν ένας παράγοντας που ακόνιζε και βάθαινε τις κοινωνικές διαφορές’. Αν η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα γι’αυτό και δεν έδινε ευκαιρίες στους πολίτες της, προειδοποίησε, θα υπήρχαν προβλήματα.
Ένα χρόνο μετά την έκδοση του βιβλίου του ΜακΜίλλαν, ένα κύμα ανησυχίας και εξεγέρσεων εξαπλώθηκε στην Καραϊβική. Δεκατέσσερεις σκοτώθηκαν και σαράντα επτά τραυματίστηκαν στα Μπαρμπάντος. Στην Τζαμάικα, μία σειρά πο βίαιες απεργίες κατέκλυσαν όλη τη χώρα, και αναγκάστηκαν να δηλώσουν τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Πανικοβλημένη, η Βρετανική κυβέρνηση πήρε πολύ σοβαρά τις προτάσεις του ΜάκΜίλλαν, και ανάμεσα σε άλλες μεταρυθμίσεις, πρότεινε μία σειρά υποτροφιών ‘για όλα τα νησιά’, στους μαθητές που είχαν ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, ούτως ώστε να μπορέσουν να πάνε σε ιδιωτικά γυμνάσια. Οι υποτροφίες ξεκίνησαν το 1941. Η μητέρα μου και η δίδυμη αδελφή της έδωσαν τις εξετάσεις την επόμενη χρονιά και έτσι μπόρεσαν να τελειώσουν την γυμνασιακή τους εκπαίδευση. Αν είχαν γεννηθεί τρία-τέσσερα χρόνια νωρίτερα δεν θα είχαν τελειώσει την σχολική τους εκπαίδευση ποτέ. Η πορεία που πήρε η ζωή της μητέρας μου, οφείλεται στον συγχρονισμό της γέννησης της, των ταραχοποιών του 1937 και στον ΜάκΜίλλαν.
Περιέγραψ την γιαγιά μου Νταίζη Νέισον ως ‘ονομαστή για την ομορφιά της’. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτός ήταν ένας άστοχος και συγκαταβατικός τρόπς για να την περιγράψω. Ήταν μία δύναμη. Το γεγονόες ότ η μητέρα μου και η αδελφή της έφυγαν από το Χάργουντ για το σχολείο της Αγίας Χίλντας ήταν δικιά της δουλειά. Ο παππούς μου μπορεί να ήταν επιβλητικός και διαβασμένος άνθρωπος, αλλά δεν έπαυε να είναι ιδεαλιστής και ονειροπόλος. Έθαψε τον εαυτό του στα βιβλία του. Αν είχε καθόλου φιλοδοξίες για τις κόρες του, δεν είχε την προνοητικότητα και την ενέργεια για να τις πραγματοποιήσει. Η γιαγιά μου το έκανε. Η Αγία Χίλντα ήταν δικιά της ιδέα, κάποιες από τις πιο πλούσιες οικογένειες της περιοχής έστελναν τις κόρες τους εκεί, και έτσι κατάλαβε τι σημαίνει ένα καλό σχολείο. Οι κόρες της δεν έπαιζαν με τα άλλα παιδιά του χωριού. Διάβαζαν. Τα λατινικά και η άλγεβρα ήταν αναγκαία για το γυμνάσιο, γι’αυτό και οι κόρες της έκαναν μάθημα με τον Αρτσντίκον Χέι.
‘Αν την ρωτούσες σχετικά με τους στόχους της για τις κόρες της θα έλεγε ότι μας ήθελε έξω από εκεί’, θυμάται η μητέρα μου. ‘Αισθανόταν ότι το (περιεχόμενο) γενικό πλαίσιο της Τζαμάικα δεν πρόσφερε αρκετά. Αν υπήρχε κάποια ευκαιρία για να προχωρήσεις εκεί έξω, και είχες την δυνατότητα να την αρπάξεις, τότε ο ουρανός ήταν το όριο’.
Όταν ήρθαν τα αποτελέσματα από το διαγωνισμό για τις υποτροφίες, μόνο η θεία μου είχε κερδίσει υποτροφία. Η μητέρα μου, όχι. Αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος που η πρώτη μου ιστορία ήταν κάπως απρόσεκτη. Η μητέρα μου θυμάται τους γονείς της να στέκονται στην πόρτα και να μιλάνε μεταξύ τους. ‘Δεν έχουμε άλλα λεφτά’. Είχαν πληρώσει τα δίδακτρα για το πρώτο εξάμηνο και είχαν αγοράσει και τις στολές, και όλα αυτά είχαν εξανεμίσει τις οικονομίες τους. Τι θα έκαναν όταν θα ερχόταν τα δίδακτρα για τη μητέρα μου για το δεύτερο εξάμηνο; Αλλά πάλι δεν μπορούσαν να στείλουν μία μόνο κόρη και να μην στείλουν την άλλη. Η γιαγιά μου ήταν πολύ σταθερή σε αυτό το θέμα. Έστειλε και τις δύο και προσεύχονταν, και στο τέλος του πρώτου εξαμήνου, αποκαλύφθηκε ότι κάποιο από τα άλλα κορίτσια στο σχολείο είχε κερδίσει δύο υποτροφίες, οπότε η δεύτερη δόθηκε στη μητέρα μου.
Όταν ήρθε η εποχή για να πάνε στο πανεπιστήμιο, η θεία μου, το ακαδημαϊκό δίδυμο, κέρδισε την Εκατονταετηρή Υποτροφία. Ονομάστηκε ‘Εκατονταετηρής’ από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη υποτροφία θεσπίστηκε εκατό χρόνια μετά την κατάργηση της δουλείας στην Τζαμάικα. Επεφυλάχθηκε για τους απόφοιτους των δημόσιων δημοτικών σχολείων, και με μέτρο το πόσο βαθιά αισθάνονταν οι Βρετανοί ότι έπρεπε να τιμήσουν την μνήμη για την κατάργηση της δουλείας, δίνονταν μία ‘Εκατονταετηρής’ Υποτροφία κάθε χρόνο για όλο το νησί. Και πήγαινε εναλλάξ μία στο καλύτερο κορίτσι και μία στο καλύτερο αγόρι. Την χρονιά που έκανε αίτηση η θεία μου, ήταν η χρονιά του «κοριτσιού», και ήταν τυχερή. Η μητέρα μου όμως δεν ήταν. Είχε να αντιμετωπίσει τα έξοδα του ταξιδιού στην Αγγλία, για δωμάτιο και διαβίωση, όπως και τα δίδακτρα στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Για να μπορέσετε να καταλάβετε το μέγεθος αυτής της υποτροφίας που κέρδισε η θεία μου, το μόνο που μπορώ να πώ είναι ότι ανέρχονταν περίπου στο συνολικό ετήσιο εισόδημα των παππούδων μου. Φυσικά δεν υπήρχαν φοιτητικά δάνεια, ούτε τράπεζες που να έδιναν πίστωση σε δασκάλους των χωριών. «Αν ρωτούσα τον πατέρα μου» λέει η μητέρα μου « θα μου απαντούσε ότι δεν έχουμε λεφτά».
Τι έκανε η Νταίζη; Πήγε σε έναν Κινέζο καταστηματάρχη σε μία γειτονική πόλη. Η Τζαμάικα είχε πολύ μεγάλο Κινεζικό πληθυσμό, ο οποίος από τις αρχές του 19ου αιώνα κυριάρχησε στην εμπορική ζωή του νησιού. Στην Τζαμάικανη διάλεκτο, το κατάστημα δεν είναι κατάστημα, αλλά είναι ‘Κινεζομάγαζο’. Και έτσι η Νταίζη πήγε στο ‘Κινεζομάγαζο’, στον κύριο Τσάνς, και δανείστηκε τα λεφτά. Κανένας δεν ξέρει πόσα δανείστηκε, αν και πρέπει να ήταν ένα τεράστιο ποσό. Κανένας δεν ξέρει γιατί ο κύριος Τσάνς τα δάνεισε στην Νταίζη, εκτός του ότι ήταν η Νταίζη Νέισον και πλήρωνε τους λογαριασμούς της στην ώρα τους και ότι δίδαξε τα παιδιά των Τσάνς στο σχολείο του Χάργουντ. Δεν είναι εύκολο να είσαι κινεζάκι σε τζαμαϊκανό σχολείο. Τα Τζαμαϊκανάκια κορόιδευαν τα Κινεζάκια λέγοντας ότι ‘οι Κινέζοι τρώνε σκυλιά’. Η Νταίζη ήταν μία ευγενική και αγαπητή φιγούρα, μία όαση μέσα σ’αυτήν την εχθρικότητα, και ο κύριος Τσάνς μπορεί να θεωρούσε ότι της το χρωστούσε.
‘Μου είπε ποτέ τι έκανε; Δεν την ρώτησα καν’ θυμάται η μητέρα μου. ‘Έτσι απλά συνέβη. Έκανα αίτηση για το Πανεπιστήμιο και μπήκα. Έπραξα παντελώς βασιζόμενη στην πίστη μου ότι μπορώ να βασιστώ στην μητέρα μου, χωρίς καν να συνειδητοποίησω ότι το έκανα.’
Η Τζόις Γκλάντγουελ χρωστάει την κολλεγιακή της μόρφωση πρώτα στον κύριο ΜακΜίλλαν, μετά στην μαθήτρια της Αγίας Χίλντας που έδωσε την υποτροφία της, μετά στον κύριο Τσάνς και τελικά και πάνω από όλους στην μητέρα της, Νταίζη Νέισον.
Αγγλικά σε Ελληνικά: Αισθηματική λογοτεχνία General field: Τέχνη/Λογοτεχνικό Detailed field: Ποίηση & Λογοτεχνία
Κείμενο πηγής - Αγγλικά It was minute. Two small rectangles of ankle length grass on either side of a central path. There weren't any garden beds or bushes, and most of the narrow front yard was taken up with the even wider cement driveway which dipped down to the double garages jammed hard against the left boundary of the block.
The house itself. however, was not at all minute. It was two-storeyed, its flat cement rendered facade covering the rest of the block from the garages the right boundary. Brown and white striped awanings broke the expanse of stark white walls, and shaded the west-facing window. Terracotta tiles covered the pitched roof.
One only had to glance at all the other dark brick nineteen-twenties federation style houses which lined the street to know that this particular residence was a recent and very modern renovation and addition.
Nick could not believe for a moment that Dave's sister owned this place. A new house this size in Balmain, down near the water, would cost the earth! Journalists, unless of the famous television variety, did not earn enormous salaries.
Which turned his mind to the mysterious Madge. Was she a wealthy girlfriend with whom Linda lived? One of those sleekly groomed and glamorous women who believed you could never be too rich or too thin?
Μετάφραση - Ελληνικά
Ηταν μικροσκοπικό. Μόλις δύο μικρά ορθογώνια κομμάτια κοντοκομμένου γρασιδιού, ίσα-ίσα για να ξεχωρίζει το κεντρικό δρομάκι. Δεν υπήρχαν παρτέρια με λουλούδια, ούτε θάμνοι, παρά μόνο ένα φαρδύ άνοιγμα, που έπιανε όλο σχεδόν το μπροστινό κομμάτι της αυλής και οδηγούσε στο στριμωγμένο στην αριστερή άκρη διπλό γκαράζ.
Το ίδιο το σπίτι όμως, δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου μικροσκοπικό. Ηταν ένα επιβλητικό δίπατο σπίτι, του οποίου η πρόσοψη ξεκινούσε από τα γκαράζ και έφτανε μέχρι την δεξιά άκρη του οικοπέδου. Ριγέ άσπρες με καφέ τέντες έσπαγαν την εκτυφλωτική απεραντοσύνη και λάμψη των κάτασπρων τοίχων, σκιάζοντας τα δυτικά παράθυρα. Κεραμίδια κάλυπταν την στέγη.
{ Ήταν κάπως παράταιρο σχετικά με τα υπόλοιπα σπίτια του δρόμου. Όλα ήταν φτιαγμένα την δεκαετία του 1920, με σκούρα τούβλα και σε αποικιακό στυλ. Με μια και μόνο ματιά καταλάβαινες ότι η συγκεκριμένη κατοικία είχε πρόσφατα ανακαινιστεί και προστεθεί στην περιοχή.} Με μιά και μόνο ματιά, στα υπόλοιπα σπίτια της περιοχής, που ήταν χτισμένα από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, με τα σκούρα τούβλα τους και το αποικιακό τους στυλ, μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι το συγκεκριμένο σπίτι είναι καινούργιο, ανακαινισμένο και έχει προστεθεί πρόσφατα στην σειρά των υπολοίπων.
Ο Νίκ δεν πίστευε στα μάτια του. Του ήταν αδύνατο να πιστέψει ότι αυτό το μέρος ανήκε στην αδελφή του Ντέιβ. Ένα καινούργιο σπίτι, αυτού του μεγέθους, στο Μπαλμέην και μπροστά στο νερό! Σίγουρα κόστιζε μία περιουσία! Οι δημοσιογράφοι δεν βγάζουν τόσα λεφτά! Εκτός και αν είσαι από εκείνους τους διάσημους, της τηλεόρασης.
Και σκεφτόμενος αυτό, το μυαλό του γύρισε στην μυστηριώδη Μάτζ. ¨Ηταν άραγε μία πάμπλουτη φιλενάδα, με την οποία ζούσε η Λίντα; ¨Ηταν μία από αυτές τις εντυπωσιακές και κακομαθημένες γυναίκες που μεγάλωσαν με τις πεποιθήσεις ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι αρκετά πλούσιος ή αρκετά αδύνατος
QUICK, RELIABLE, TRUSTWORTHY WITH REASONABLE PRICES. HONEST AND DETAIL-ORIENTED
I am from Greece and am looking for translation jobs from english to greek. Would be very glad to help you with projects involving the above language combination. I am relatively new in the translation industry, but I am very eager about it. Have lots of time and energy to invest to it. I am honest, reliable, quick and detail oriented. Will not quote for a project if am not 100% sure that I can do it, in terms of subject and deadline. At this moment I am translating my fourth book. The previous ones are in publication process here in Greece. When they are out in the bookstores I can reveal their titles. They are mostly about kids and teen psychology and self-help books. Had previously translated a sociology book, seminar documents in sociology and marketing and had done translation for a travel and tourism website. Can do correspondance, speeches, seminars, questionnaires, articles, blog etc. translations. Website localisation and translation. Also can do typing and data entry jobs. The last few months I am also blogging, both in greek and in english and am also hosting my own radio show in an internet radio station!!!
Αυτός ο χρήστης κέρδισε βαθμούς KudoZ βοηθώντας άλλους μεταφραστές με όρους επιπέδου PRO. Επιλέξτε τις συνολικές βαθμολογίες για να δείτε τις μεταφράσεις όρων που δόθηκαν.
Συνολικοί κερδισμένοι βθμοί: 27 (Όλοι σε επίπεδο PRO)
