This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Συνδρομές
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Ελληνικά σε Αγγλικά: The Summer I turned Pretty by Jenny Han(published, Patakis Publishers, 2010) General field: Τέχνη/Λογοτεχνικό Detailed field: Ποίηση & Λογοτεχνία
Κείμενο πηγής - Ελληνικά “Hello,” I said, still floating on my back.
Conrad dipped his toe in. “It’s kind of cold to swim,
isn’t it?”
“Chicken,” I said, squawking loudly. “Just jump in and
get it over with.”
They looked at each other. Then Jeremiah made a
running leap and cannonballed in, and Conrad followed
right behind him. They made two big splashes, and I
swallowed a ton of water because I was smiling, but I
didn’t care.
We swam over to the deep end, and I treaded water
to stay afloat. Conrad reached over and pushed my bangs
out of my eyes. It was a tiny gesture, but Jeremiah saw, andhe turned away, swam closer to the edge of the pool.
For a second I felt sad, and then suddenly, out of
nowhere, it came to me. A memory, pressed in my heart
like a leaf in a book. I lifted my arms in the air and
twirled around in circles, like a water ballerina.
Spinning, I began to recite, “Maggie and milly and
molly and may / went down to the beach (to play one
day) / and maggie discovered a shell that sang / so
sweetly she couldn’t remember her troubles, and / milly
befriended a stranded star / whose rays five languid fingers
were—”
Jeremiah grinned. “And molly was chased by a horrible
thing / which raced sideways while blowing bubbles:
and / may came home with a smooth round stone / as
small as a world and as large as alone. . . .”
Together, Conrad too, we all said, “For whatever we
lose (like a you or a me) / it’s always ourselves we find in
the sea.” And then there was this silence between us, and
no one said anything.
It was Susannah’s favorite poem; she’d taught it to us
kids a long time ago—we were on one of her guided
nature walks where she pointed out shells and jellyfish.
That day we marched down the beach, arms linked, and
we recited it so loudly that I think we woke up the fish. We
knew it like we knew the Pledge of Allegiance, by heart.
Μετάφραση - Αγγλικά «Γεια», τους είπα μένοντας ξαπλωμένη στο νερό.
Ο Κόνραντ βούτηξε το πόδι του. «Δεν είναι λίγο κρύα για μπάνιο;»
«Κότα. Μπες μέσα κι ασ’ τις κλάψες».
Έριξαν μια ματιά ο ένας στον άλλον και τότε ο Τζερεμάια πήρε φόρα κι έσκασε μέσα στο νερό, πίσω του βούτηξε κι ο Κόνραντ. Γελούσα και κατάπια τόσο νερό που παραλίγο να πνιγώ, όμως δεν με πείραξε καθόλου.
Βρεθήκαμε στο βαθύ μέρος της πισίνας. Εγώ προσπαθούσα να επιπλεύσω κι ο Κόνραντ παραμέρισε τη φράντζα που μου έπεφτε στα μάτια. Ήταν μια ανεπαίσθητη κίνηση, όμως ο Τζερεμάια την πρόσεξε, κι απομακρύνθηκε προς την άκρη της πισίνας.
Για μια στιγμή στενοχωρήθηκα, όμως ξαφνικά, από το πουθενά θυμήκα κάτι. Μια ανάμνηση φυλαγμένη μέσα μου όπως ένα ξερό λουλούδι σ’ ένα βιβλίο. Σήκωσα τα χέρια μου στον αέρα κι άρχισα να κάνω στροφές σαν μπαλαρίνα και να απαγγέλω. «Η Μάγγυ κι Μίλλυ κι η Μόλυ κι η Μέη / στη θάλασσα πήγαν (να παίξουν μια μέρα) / κι η Μάγγυ βρήκε κοχύλι που τραγουδούσε / τόσο γλυκά που τα βάσανά της ξέχασε και / η Μίλυ έκανε φίλο ένα αστέρι που / οι ακτίνες του μουδιασμένα δάχτυλα ήταν και…»
Ο Τζερεμάια συνέχισε ξυνίζοντας τη μούρη του, «τη Μόλλυ την κυνήγησε ένα απαίσιο πράγμα / που έτρεχε πλάγια κι άφριζε απ’ το στόμα / κι η Μέη πήρε μαζί μια πέτρα λεία και στρογγυλή / μικρή όπως ο κόσμος και μεγάλη όπως μόνος …»
Και όλοι μαζί, ακόμη κι ο Κόνραντ, «γιατί ό,τι χαθεί όπως ένα εγώ ή ένα εσύ / στη θάλλασα πάντα αυτό που είσαι θα βρεθεί». Κι ύστερα κανένας μας δεν μπορούσε να πει τίποτα για λίγη ώρα.
Αυτό ήταν το αγαπημένο ποίημα της Σουζάννας. Μας το είχε μάθει παλιά, όταν ήμασταν μικροί. Μας είχε πάει βόλτα στην παραλία και μας έδειχνε κοχύλια και τσούχτρες που τις είχε ξεβράσει ο ωκεανός. Εκείνη τη μέρα περπατούσαμε στην πατραλία χέρι χέρι και λέγαμε το ποίημα τόσο δυνατά που είχαμε σηκώσει όλο τον κόσμο στο πόδι. Το ξέραμε απέξω σαν τον εθνικό ύμνο.
More
Less
Μεταφραστικές σπουδές
Bachelor's degree - Ionian University of Translation and Interpretation
Εμπειρία
Έτη εμπειρίας σε μεταφράσεις: 22. Έγινε μέλος του ProZ.com: Sep 2010.
Ειδικότητα