ProZ.com translation contests »
32nd Translation Contest: "Movie night" » English to Dutch » Entry #36643


Source text in English

Translation #36643

To say that I was compelled by Parasite from start to finish is an understatement; its filming style with tracking shots are enthralling. Having watched several Korean films during the London Korean Film Festival, I was familiar with the usual genres employed in such films but Parasite seemed to defy them all! Parasite is comedic, in a quirky way, it is also a thriller, straddles class divisions and also depicts a family tale amongst other genres and is therefore likely to appeal to all ages.

Parasite truly deserves to be watched in a cinema to appreciate its nuances and the stylish cinematography. As a summary, to avoid spoilers, Parasite tells the tale of the interaction between the Park family and the Kim’s, an unemployed family, whose contrasting worlds collide with long lasting consequences.

[...]Bong Joon-Ho manages to pique the audience’s interest with brightly lit shots coupled with the effective use of indoor space, and it is surprising to realise, after the film’s 2 hour 12 minute length, that most of the scenes occur within the Park family’s home. The mundane elements of domesticity are displayed with an intriguing perspective showcasing Bong Joon-Ho’s flair. It is a slow burner but you will revel in its beauty and ingenuity as Parasite convinces that it operates solely on one level but it is in fact multi-layered and depicts social realism with empathy and pathos.

The cast are beguiling to watch, every facial movement and action is accentuated, even the mere act of walking up or down stairs can convey hidden meaning, which the camera fragments. Levels of unease are also created by virtue of that effective use of space with unusual camera angles and dramatic weather conditions ratcheting up that sensation. There is a surreal nature to Parasite, which its score emphasises, and furthermore the film adopts elements of the absurd devised in such an ingenious way which is truly cinematic magic. Parasite’s apparent eeriness will certainly keep you riveted and would not feel alien to the Twilight Zone school of filmmaking.

The actors are very impressive and add breadth to their roles creating relatability whilst seeming effortlessly cool. When Ki-Woo and Ki-Jeong Kim were working within the Park family home as private tutors they certainly epitomised this level of nonchalant, understated authority creating an aura of mysticism with the unspoken, almost mythical, tutoring techniques employed. Quite simply, the actors Park So-Dam and Choi Woo-Sik, as Ki-Woo and Ki-Jeong, are compelling to watch in the different directions that Parasite follows and they carry these performances seamlessly thereby inviting the audience to be on their side.

[...]Parasite is a remarkable piece of extremely skilful filmmaking, it is simply a must see film, and so I am looking forward to re-watching the film on its UK general release date.
Beweren dat Parasite me van begin tot eind enorm boeide, is een understatement. De filmstijl met tracking shots is meeslepend. Ik heb verschillende Koreaanse films gezien tijdens het London Korean Film Festival en was bekend met de gebruikelijke genres die in dergelijke films worden gebruikt, maar Parasite leek ze allemaal te overtreffen. Parasite is komisch op een eigenzinnige manier, maar het is ook een thriller, laat de klassenstrijd zien en toont een familieverhaal naast nog meer andere genres. Om die reden gaat de film zeker alle leeftijden aanspreken.

Parasite moet echt in de bioscoop worden bekeken om van de nuances en de stijlvolle cinematografie te genieten. De samenvatting van Parasite, om spoilers te voorkomen, is het verhaal over de interactie tussen de familie Park en de werkloze familie Kim. Hun verschillende werelden botsen, met langdurige consequenties tot gevolg.

[...]Bong Joon-Ho slaagt erin om de interesse van het publiek te wekken met helder belichte opnamen in combinatie met een effectief gebruik van de binnenruimte. Het is verrassend om te beseffen dat, na de 2 uur en 12 minuten die de film duurt, de meeste scènes zich in het huis van de familie Park afspelen. De alledaagse aspecten van huiselijkheid worden getoond met een intrigerend perspectief dat Bong Joon-Ho's flair laat zien. Het is een trage film, maar je geniet van de schoonheid en vindingrijkheid ervan omdat Parasite overtuigt dat het slechts op één niveau speelt. De film heeft echter meerdere lagen en verbeeldt sociaal realisme met empathie en emotie.

De cast is betoverend om naar te kijken, elke gezichtsbeweging en actie wordt geaccentueerd, zelfs het op- of aflopen van een trap kan een verborgen betekenis overbrengen die de camera fragmenteert. Er wordt ook een zekere mate van onbehagen gecreëerd door het effectieve gebruik van de ruimte, waarbij ongebruikelijke camerahoeken en dramatische weersomstandigheden die gevoelens versterken. Parasite heeft een surreëel karakter, dat wordt benadrukt door de muziek, en verder heeft de film zulke absurde elementen die op zo'n ingenieuze manier zijn bedacht dat het echt cinematografische magie is. De schijnbare griezeligheid van Parasite houd je zeker geboeid en zou niet misstaan op de Twilight Zone-school van filmmaken.

De acteurs zijn erg indrukwekkend en geven hun rollen meer diepgang waardoor ze betrouwbaar en tegelijkertijd moeiteloos cool overkomen. Toen Ki-Woo en Ki-Jeong Kim in het huis van de familie Park werkten als privéleraren, belichaamden ze zeker dit niveau van nonchalante, ingetogen autoriteit en creëerden ze een mystieke aura door de onuitgesproken, bijna mythische bijlestechnieken die ze gebruikten. De acteurs Park So-Dam en Choi Woo-Sik, als Ki-Woo en Ki-Jeong, zijn simpelweg meeslepend om naar te kijken tijdens de verschillende richtingen die Parasite volgt. Ze dragen de vertolkingen moeiteloos en nodigen het publiek uit om aan hun kant te staan.

[...]Parasite is een opmerkelijk staaltje uiterst kundig filmmaken, het is gewoon een film die je gezien móét hebben. Ik kijk er naar uit om opnieuw naar de film te gaan als hij in het Verenigd Koninkrijk gaat draaien.


Discuss this entry