ProZ.com translation contests »
32nd Translation Contest: "Movie night" » English to Dutch » Entry by Isabelle De Schepper


Source text in English

Translation by Isabelle De Schepper (#37198)

To say that I was compelled by Parasite from start to finish is an understatement; its filming style with tracking shots are enthralling. Having watched several Korean films during the London Korean Film Festival, I was familiar with the usual genres employed in such films but Parasite seemed to defy them all! Parasite is comedic, in a quirky way, it is also a thriller, straddles class divisions and also depicts a family tale amongst other genres and is therefore likely to appeal to all ages.

Parasite truly deserves to be watched in a cinema to appreciate its nuances and the stylish cinematography. As a summary, to avoid spoilers, Parasite tells the tale of the interaction between the Park family and the Kim’s, an unemployed family, whose contrasting worlds collide with long lasting consequences.

[...]Bong Joon-Ho manages to pique the audience’s interest with brightly lit shots coupled with the effective use of indoor space, and it is surprising to realise, after the film’s 2 hour 12 minute length, that most of the scenes occur within the Park family’s home. The mundane elements of domesticity are displayed with an intriguing perspective showcasing Bong Joon-Ho’s flair. It is a slow burner but you will revel in its beauty and ingenuity as Parasite convinces that it operates solely on one level but it is in fact multi-layered and depicts social realism with empathy and pathos.

The cast are beguiling to watch, every facial movement and action is accentuated, even the mere act of walking up or down stairs can convey hidden meaning, which the camera fragments. Levels of unease are also created by virtue of that effective use of space with unusual camera angles and dramatic weather conditions ratcheting up that sensation. There is a surreal nature to Parasite, which its score emphasises, and furthermore the film adopts elements of the absurd devised in such an ingenious way which is truly cinematic magic. Parasite’s apparent eeriness will certainly keep you riveted and would not feel alien to the Twilight Zone school of filmmaking.

The actors are very impressive and add breadth to their roles creating relatability whilst seeming effortlessly cool. When Ki-Woo and Ki-Jeong Kim were working within the Park family home as private tutors they certainly epitomised this level of nonchalant, understated authority creating an aura of mysticism with the unspoken, almost mythical, tutoring techniques employed. Quite simply, the actors Park So-Dam and Choi Woo-Sik, as Ki-Woo and Ki-Jeong, are compelling to watch in the different directions that Parasite follows and they carry these performances seamlessly thereby inviting the audience to be on their side.

[...]Parasite is a remarkable piece of extremely skilful filmmaking, it is simply a must see film, and so I am looking forward to re-watching the film on its UK general release date.
Zeggen dat Parasite me van begin tot einde in de ban hield, is een understatement; de bewegende opnames zorgen gewoon voor betovering. Ik had enkele Koreaanse films gezien tijdens het London Korean Film Festival en was dus al bekend met dergelijke filmgenres, maar Parasite overtrof echt alle verwachtingen! Parasite is een spitsvondige komedie maar tegelijk ook een thriller; de film legt klassenverschillen bloot maar vertelt ook een familieverhaal. Daarnaast komen nog vele andere genres aan bod wat de film aantrekkelijk maakt voor alle leeftijden.

Om al zijn nuances en stilistische cinematografie te kunnen waarderen, is het echt de moeite waard om Parasite in de bioscoop te bekijken. In een notendop (ik wil geen spoilers verklappen) is Parasite een verhaal over de relatie tussen de familie Park en de werkloze familie Kim. Het contrast tussen hun beide werelden staan pal tegenover elkaar wat heel wat teweegbrengt met alle gevolgen van dien.

(…) Bong Joon-Ho slaagt erin om de belangstelling van het publiek te prikkelen aan de hand van felverlichte shots en een doeltreffend gebruik van binnenruimtes. Het is verbazingwekkend dat een film van twee uur en twaalf minuten zich grotendeels afspeelt in het huis van familie Park. De alledaagse huiselijkheid wordt weergegeven via een intrigerend perspectief die typisch is voor Bong Joon-Ho’s flair. Het is een trage film maar de schoonheid en vindingrijkheid zullen je bekoren. Op het eerste zicht lijkt het of Parasite zich op één niveau afspeelt. De film is echter gelaagd en schetst een sociaal realisme met empathie en pathos.

De cast neemt je helemaal mee in het verhaal: elke gezichtsbeweging, elke actie wordt benadrukt. Zelfs het eenvoudigweg op- en afwandelen van de trap, gefragmenteerd door de camera, kan een verzwegen betekenis vervatten. Het gevoel van onbehagen wordt ook op verschillende manieren gecreëerd door ruimtes via ongewone camerahoeken in beeld te brengen. Dramatische weersomstandigheden zetten die gevoelens nog eens extra in de verf. Zoals de titel al aangeeft, heeft Parasite een surreëel karakter. Het absurde wordt in de film op zo’n ingenieuze wijze toegepast dat het echt cinematografische magie is. Je zal bezeten zijn door Parasite met zijn ogenschijnlijke griezeligheid; de film ligt niet ver af van de dramaturgiestijl van “The Twilight Zone”.

De acteurs zijn erg aangrijpend. Ze brengen hun rollen tot leven door enerzijds herkenbaarheid te creëren en tegelijkertijd moeiteloos onberoerd te lijken. Wanneer Ki-Woo en Ki-Jeong Kim bij de familie Park werken als bijlesgevers, belichamen zij een zekere nonchalance als laag autoritaire figuren. Zij creëren hierdoor een geheimzinnig aura met hun onuitgesproken, bijna mythische bijlestechnieken. De acteurs Park So-Dam en Choi Woo-Sik als Ki-Woo en Ki-Jeong worden vanuit verschillende perspectieven geportretteerd en zijn gewoonweg intrigerend om naar te kijken. Hun acteerprestaties zijn feilloos waardoor je als toeschouwer hun kant wil kiezen in het verhaal.

(…) Parasite is een opmerkelijk stuk van ontzettend bekwame makelij. Het is gewoon een film die je moet gezien hebben. Ik kijk er alvast naar uit om de film te herbekijken wanneer hij in de bioscopen in het Verenigd Koninkrijk te zien is.


Discuss this entry